Hoe houd jij je tennisracket vast?

Misschien ben jij ook nog van dezelfde 'tennislichting' als ik, toen ik mijn eerste tennisles kreeg. Je moest je tennisracket vastpakken alsof je het een hand gaf.

Dat was dan de grip waarmee je zo'n beetje alles sloeg.

De zogenaamde 'continental' grip, zoals dat heet. Een grip die voor veel slagen handig was, zodat je daarover als beginner niet teveel hoeft na te denken. 

Maar ook een grip met voor- en nadelen, hoewel dat ook geldt voor andere type grips.

Rafaël Nadal met zijn bizarre topspinballen hanteert geen continental grip: hij houdt zijn racket nog net niet vast alsof hij een matteklopper in zijn handen heeft, de zogenaamde 'full-western' grip. Maar veel scheelt het niet, daarom heet het de 'semi-western' grip. 

Met een full- of semi- 'western grip' behoorlijke topspin aan je ballen meegeven, mits je natuurlijk wel goed 'onder de bal kruipt'. Je kan dan lekker volledig doorslaan zonder je in te hoeven houden en bang te zijn dat je bal snel uit vliegt.

Want door die topspin krult de bal zich over het net om snel binnen de lijnen weer te dalen. En je tegenstander komt onder druk aardige druk te staan want zo'n bal vliegt na de stuit met een enorme versnelling naar hem of haar toe. 

Een forehand vanaf de baselijn met een 'continental grip'  is echter vlak. Je geeft de bal geen enkel effect mee. Het is een beetje een 'recht toe recht aan' slag. Makkelijker om te slaan maar oh zo gevoelig om de bal als snel te veel lengte mee te geven. Waardoor het risico bestaat dat je vervolgens niet meer durft door te slaan en al gauw voorzichtig wordt en mogelijk meer de bal gaat 'duwen' dan slaan. Staat je racketblad zelfs iets teveel 'open' bij deze grip, dan jaag je de bal helemaal de hekken over.  Anderzijds: voor het snelle volleywerk aan het net is zo'n continental grip wel handig. Net zoals voor slices.

Je ziet overigen die mattekloppers (full-western) grip overigens bij veel recreatieve clubspelers bij hun service: ze houden het racket dan - vaak onbewust - als een soort matteklopper vast om de bal een tikje te geven. Maar daar zit in dit geval nul enkel effect aan, want feitelijk raken ze de bal gewoon 'makkelijk vlak'. Een service met effect vergt een andere grip (en balopgooi).

Behalve verschillende grips bij verschillende type slagen heeft elke speler ook zo zijn eigen voorkeur.

Bovendien ontwikkel je je in de loop der jaren en is je grip niet voor eeuwig in beton gegoten. Wereldtoppers hebben hun racket ook niet allemaal vast zoals Rafael Nadal vast of Roger Federer.  Sterker nog, die twee verschillen ook. Roger gebruikt de 'eastern grip' 

Maar welke gangbare grips zijn er dan en wat kun jij er verder mee?

De allerbelangrijkste tip: houd je racket ontspannen vast, welke gripstijl je ook gebruikt.
Krampachtig knijpen werkt averechts.

Overzicht van de verschillende tennisgrips 

Uitgangspunt is deze vergelijking is de forehand-groundstroke (lange slag van achteruit). Want nogmaals: het hangt ook van het type slag af (volley, slice, groundstroke).

Bekijk  onderstaande plaatjes eens, dan zie je de verschillen. Je ziet in het eerste plaatje het uiteinde van je tennisracket. Dat handvat heeft schuine kanten: 'bevels' genoemd in het Engels. Die kun je - met de klok mee - nummeren van 1 tot en met 8. Meer of minder kanten zijn er niet.

Daaronder het plaatje van - in dit geval - de rechterhand in een continental grip: het rode bolletje onder je wijsvinger op 'bevel 2', evenals de onderzijde van de palm van het hand, het andere rode bolletje ook op 'bevel 2'.

Bij de eastern grip is de positie van die bolletje bevel 3, bij de semi-western op bevel 4 en bij de full-mattekloppers-western op 5. Probeer het verschil maar eens te voelen als je je racket er bij pakt Ik denk dat voor de meeste clubspelers de full-western een gevoel oproept van: hoe in godsnaam ga ik hier een forehand mee slaan....

Topspelers gebruiken soms ook tussenvarianten waarbij de twee 'bolletjes' niet altijd op exact dezelfde bevel uitkomen bijvoorbeeld. Ga er geen studie tot op de millimeter van maken, voel vooral eens het verschil tussen de extremen.

de acht zijden ('bevels') van je handvat, van onderen gezien en de type grips voor
respektievelijk een linkshandige- of rechtshandige speler

de continental grip (rode punten op 'bevel' 2) voor een rechtshandige speler 

Dit zijn enkele voor- en nadelen van de verschillende grips bij een forehand groundstroke:

Wat kun jij hier mee?

Moet je nu afstappen van wat je gewend bent? Nee, zeker niet als dat prima voor je voelt en je alle kanten uit kan met je slagen of je al bewust bent van je grip(s).

Maar misschien wel als je nu nog de continental grip gebruikt voor al je slagen. Dan vermoed ik dat verbetering mogelijk is. Want met zo'n 'one sizes fits all'  beperk je jezelf in je potentieel.

Dan kan het goed zijn eens uit te gaan proberen of een andere grip bij bepaalde slagen beter voor je werkt. Je bent nooit te oud om te leren of uit te proberen.

Staat je blad bij zo'n continental slag erg 'open': sluit je blad dan eens wat meer. Met een meer gesloten blad heb je je racket voor je forehand groundstrokes daarmee dus ook anders vast dan een gesloten blad voor je backhand. Voor de volleys en slice-slagen kun je dan nog steeds de 'overall' continental grip gebruiken, die is daar prima voor.

Zo'n meer 'gesloten' grip vergt wel dat je als het ware ook meer onder de bal kruipt. Met 'rechtop staan' waar je bij een continental grip nog wel mee weg komt, redt je het niet. Maar daarmee kun je ook preciezer en zekerder spelen en het spel meer dicteren. Dat vergt misschien even oefening, dus geef niet gelijk na twee mislukte slagen al op. 

Voor mijn forehand gebruik ik een eastern grip, voor backhand sluit ik het blad ook (net zoveel maar dan naar de andere kant) en voor volleys draai ik mijn racket zelfs een klein tikkie meer richting backhand grip in plaats van continental. Daar denk ik niet echt meer over na tijdens het spel.

Dat betekent dus inderdaad dat je tijdens het spelen, afhankelijk van het type slag, je grip aanpast. Het voordeel (van bijvoorbeeld een eastern en continental grip) is dat die aanpassing maar heel klein is: je hoeft je racket maar een beetje te draaien.

Dat gaat op een bepaald moment automatisch en ongemerkt.

Op jouw tennissucces!